Herken je dat bij jezelf?
Of misschien bij een ander? Iemand die veel ´moet´ van zichzelf?
Ik wel. Gisteren kwam
ik nog zo iemand tegen. En ze vond ook dat ze liever voor zichzelf ´moest´ zijn.
Bij deze uitspraken
vraag ik mezelf vaak af of iemand dan echt bedoelt dat ze dat ´moet´ of dat ze eigenlijk
bedoelt dat ze dat graag ´wil´. Voel je het verschil?
Bij mij is het
verschil heel duidelijk te merken. Bij het woord ´moeten´ voel ik enorm veel
weerstand. Heb jij dat ook, of juist niet? Dat ´moeten´ voelt als een soort keurslijf.
Als een dwangbuis, een eis die iemand anders aan me oplegt.
En dat is ook precies
wat het is! Als we opgroeien dan leren we veel van de mensen om ons heen.
Spelenderwijs leren we van alles. Dat is de natuurlijke gang van zaken. En de
mensen om ons heen doen ook hun uiterste best om ons bewust iets te leren. Dan
zeggen ze dingen als: ´Dat moet je zus doen` of ´Dat moet je zo doen´. En vaak
hebben ze ook gelijk, want zij zijn ouder en hebben al heel veel levenservaring.
Als peuter, kleuter, kind en jongere heb je al die ervaring nog niet. En het is
heel fijn dat je dan kunt vertrouwen op de lessen die de volwassenen om je heen
hebben geleerd. En die ze uiteraard graag aan je door willen geven.
Maar wat nu als dat
´moeten´ een soort stemmetje in jezelf wordt? Iets wat eerder de regels, eisen,
wensen en tips van andere mensen waren (partijen BUITEN jezelf, dus extern),
worden nu een soort ´moeten´ IN jezelf. Ben je je dan bewust van dat stemmetje
in jezelf dat eigenlijk staat voor al die mensen buiten je van wie je allerlei
dingen ´moest´? Of volg je dat stemmetje blindelings?
Ik heb dat stemmetje
in het verleden blindelings gevolgd. En wat ben ik daarbij herhaaldelijk op
mijn plaat gegaan! Ik ´moest´ van alles van mezelf en was veranderd in een
soort neurotische controleur! :-) En ondertussen was ik één heel belangrijk
ding vergeten en dat is: om naar mezelf te luisteren. Door dat stemmetje van
´moeten´ dat staat voor die zovele mensen, was ik vergeten om naar mijn eigen
stem te luisteren. Toen ik me dat realiseerde, ben ik me af gaan vragen: Wat
´wil´ ik nu eigenlijk? Wat ´wil´ ik nu echt?
Dat gaf me zoveel
ademruimte! Ik kon als jongere en als volwassene kiezen wat ik zelf wilde. Het
´moeten´ kan ervaren worden als een zware last. Als ik iets ´wil´ daarentegen, dan
voel ik zoveel vrijheid! De vrijheid om te kiezen. De vrijheid om los te laten.
En de vrijheid om mijn eigen talenten te laten zien. Te stralen, omdat ik kan
laten zien wie ik ben en wat ik wil!
Lieve lezer, ´moet´ jij
veel dingen of ´wil´ je juist veel? Als je het gevoel hebt dat je ´moet´
reageren, dan wil ik je vragen om je eens af te vragen wat de reden is dat je
vindt dat je dat ´moet´ doen. Ik hoor / lees heel graag wat de reden is. En als
je graag ´wil´ reageren, dan zie ik je reactie uiteraard ook graag tegemoet! :-)
© drs. Renate Leeuwerke – ‘Ik ben
een regenboog, coaching & training’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten